Benzin, ham petrolden damıtılarak elde edilen bir üründür. Kendine özgü bir kokusu, rengi ve tadı vardır. Yanıcı özellikte bir madde olup, genellikle motor yakıtı olarak kullanılmaktadır. Kimyasal olarak, benzin ham petrolün özelliğine bağlı olarak yüz yirmiden fazla hidrokarbon bileşiği içermektedir. Benzin, içerisinde parafinik, etilenik, naftanik ve benzenik hidrokarbonlar bulundurur. Bu bileşiklerin çoğu doymuş hidrokarbon yapısındadır. Benzin, 32-204 santigrat derece arasında kaynayan, özgül ağırlığı 0,680-0,760 g/cm³ olan bir sıvıdır. Bu nedenle benzin sudan daha uçucudur. Organik bileşiklerin parçalanması, katalitik veya ısıya maruz kalarak bozulması ile elde edilen benzin, günümüz motorlarının çoğu için gerekli olan yüksek performansı sağlar. Benzin, genel formülü CmHn şeklinde kapalı formülle gösterilen hidrokarbonlardan (HC) oluşur.

Ham petrol, 380 santigrat derecenin üstünde ısıtıldığında, hidrokarbonlar parçalanarak daha küçük moleküllü hidrokarbonlara dönüşür. Bu olaya "kraking" denilmektedir. Yüksek ısı ve basınç altında bu yöntemle ham petrolden daha fazla benzin elde etmek mümkündür. Bu yöntemle benzinin yanında birçok yan ürün de alınması sağlanır. Petrol yer altından çıkarılırken, içerisinde metan, karbon, azot, hidrojen sülfür, helyum gibi gazlarla karışık bir vaziyette çıkar. Bu gazların bir kısmı petrolde çözünmüş vaziyette bulunur ve bunlar yer üstünde basıncın azalması ile kolaylıkla ayrışırlar.

Günümüzde, benzin üretimi ve kullanımı çevresel etkiler nedeniyle dikkatle yönetilmektedir. Benzin yanması sonucu atmosfere salınan karbon dioksit (CO₂) ve diğer zararlı gazlar, iklim değişikliği ve hava kirliliği gibi ciddi çevre sorunlarına yol açmaktadır. Bu sebeple, alternatif enerji kaynakları ve daha çevre dostu yakıtlar üzerinde çalışmalar sürdürülmektedir.