Hidrojen klorür (HCl), bir hidrojen (H) atomu ile bir klor (Cl) atomunun bir araya gelmesiyle oluşan bir bileşiktir. Normal atmosferik basınç altında gaz halinde bulunan hidrojen klorür, oda sıcaklığında da gaz formunda kalır. Su ile karıştığında hidroklorik asit olarak bilinir. Bu madde, ilk olarak Cabir Bin Hayyam tarafından dokuzuncu yüzyılda keşfedilmiştir ve sanayi devrimi sonrasında yoğun bir şekilde kullanılmıştır.

Hidrojen klorür, -27 °C'de erir ve 110 °C'de kaynar. Zehirli ve aşındırıcı özelliklere sahip olan bu madde, tek başına kullanıldığında güvenli değildir ve ciltle doğrudan temasından kaçınılmalıdır. Hidrojen klorür, çelik, PVC ve demir gibi alanlarda yaygın olarak kullanılır.

Cabir Bin Hayyam, sülfürik asit ve sofra tuzu birleşmesi ile hidrojen klorürü keşfetmiştir. Ayrıca, nitrik asit ile hidrojen klorürü bir araya getirerek kral suyunu (aqua regia) elde etmiştir. Bu keşif, kimya alanında büyük bir öneme sahiptir. 17. yüzyılda Alman kimyager Glauber ve 1772 yılında İngiliz kimyager Priestley, hidrojen klorür gazını saf halde üretmeyi başarmıştır.

Hidrojen klorür, çeşitli endüstrilerde geniş bir kullanım alanına sahiptir. Özellikle sanayi alanında önemli bir ham madde olarak kullanılır. Çelik üretiminde dekapaj işlemlerinde, metal klorürlerin yapımında, petrol sanayisinde, reçine rejenerasyonunda, boya üretiminde, kimya alanında, ilaç yapımında ve tekstil sektöründe yaygın olarak kullanılır. Ayrıca, hidrojen klorür mide asidinin seyrelmiş bir formudur ve insan vücudunda da doğal olarak bulunur.